Titel: Rijke pa Arme pa
Schrijver: Robert T. Kiyosaki
Het laat je op een manier kijken naar geld die ik nog niet eerder deed. Geld moet voor jou werken in plaats van andersom.
Het boek had makkelijk 90% dunner kunnen zijn en dan had ik nog niets gemist. Maar de 10% kern van het boek, is een les die eigenlijk iederen op school had moeten hebben. Dit boek is daarom zeer leerzaam als aanvulling op regulier onderwijs. Ik realiseerde mij dat op je school les krijgt van een werknemers die je leren om een (goede) werknemer te worden. Daarom mis je belangrijke lessen van ondernemers.
Het boek gaat over iemand die leert van 2 pa's. Een rijke pa met weinig opleiding die eigen bedrijven heeft en een arme pa die hoogopgeleid is en leraar. De rijke pa laat geld voor zich werken en de arme pa moet steeds maar werken voor geld om alle rekeningen te kunnen betalen.
Dit zijn de standpunten van de rijke pa.
Er stond nog een interessante opmerking in het boek dat mij wel deed nadenken maar waar ik weinig concreets mee kan: de meeste mensen zeggen dat ze betere hamburgers kunnen maken dan McDonald's. Toch is McDonald's heel succesvol. Dat komt niet door de kwaliteit van de hamburger maar doordat McDonald's goed is in bedrijfsconcepten.
Activa leveren geld op. Denk aan divident van aandelen of huuropbrengsten van vastgoed.
Passiva kosten geld, zoals luxe artikelen.
Een eigen woning is in de ogen van Rijke pa passiva want het kost geld. Groter huis = meer onderhoud, meer belasting, meer meubels etc. De huizenprijzen kunnen stijgen maar ook dalen. Die winsten zijn speculatief, en kunnen ook verliezen zijn. De huuropbrengsten zijn niet (of minder) speculatief.
Koop de woning die je nodig hebt en niet de woning die je maximaal kunt betalen. Het geld dat je over houdt door kleiner of minder luxe wonen, stop je in echte activa.
Gecombineerd met de standpunten van Rijke pa levert dit op:
Dit vindt Rijke pa voorbeelden van activa:
Vermogen zou je moeten meten als: hoe lang kan ik het uithouden als ik niet meer werk. Daarom heeft het ook een relatie met je uitgaven. Lagere uitgaven betekent dat je meer in activa kunt stoppen maar ook dat je het langer vol houdt met inkomen uit activa.
Het boek gaat erg over geld in activa stoppen als enige doel in het leven. Nu genieten (in plaats van later vrijheid) vind ik ook belangrijk, je weet maar nooit of je over 30 jaar nog leeft en hoe gezond je dan bent. Een gulden middenweg lijkt mij dat je kijkt van welke luxe je echt geniet en daar geld aan uit geeft en de rest in activa stopt. Dat is ook beter dan uitgeven wat je zou kunnen kopen van je inkomen.
Rijke pa betaalt liefst zo weinig mogelijk belasting. Iets bijdragen aan de maatschappij vind ik zelf niet zo erg..
De schrijver geeft voorbeelden van aankopen waar hij snel geld mee heeft verdiend en zegt daarom dat iedereen dat kan met de kennis van het boek dit ook kan, omdat hij met die kennis het ook kon. Dat is een voorbeeld van survivorship bias . Achteraf een succesvol iemand vragen hoe hij succesvol werd is weinig interessant als je niet weet wat hoe het met de anderen die dat ook deden is gegaan. Bijvoorbeeld: Google had glijbanen in hun kantoor en werd heel succesvol. Cool maar niet iedereen wordt daardoor net zo succesvol als Google. Een loterijwinner vraag ik ook niet hoe je een winnend lot koopt. Zie verder ook anekdotisch bewijs ook wel N=1 onderzoek. Mijn oma werd 96 en rookte haar hele leven (echt waar in mijn geval) maar het zegt weinig over roken en gezondheid.